Gilboa, Jericho

Vandaag zijn we in een andere wereld terecht gekomen. De vruchtbare vlakte van Jizreel verlaten en het Gilboagrbergte opgereden. Een prachtige tocht. Ik zag twee jonge jakhalzen tussen de stenen scharrelen en heb de kraanvogels zien vliegen. Op de Gilboa heeft Koning Saul met zijn 3 zonen het tragisch einde gevonden. Door daar te zijn en de poëtische woorden die de bijbel geeft aan deze gebeurtenis, voel ik mij soms echt ontroerd. De natuur is soms overweldigend. En mama, heel veel stenen.

De weg naar beneden was ook weer genieten en daarna zwemmen in een natuurbad. Het water was heerlijk van temperatuur, maar je kon niet stil blijven staan want dan gingen er visjes aan je tenen peuteren. Daarna werd de tocht vervolgd en kwamen we geleidelijk in een andere wereld. De woestijn, kale bergen. Wat zal het daar zinderend heet zijn in de zomer. Voor Jericho nog een doopplaats in de Jordaan bezocht. Er werd gedoopt weet ik waarvan ter wereld. Ik heb even gekeken , maar ging mij al snel aan het woestijnlandschap vergapen .

Nu zijn we in Jericho, Palestijns grondgebied. Rommelig, lawaaierig, Arabisch . Ik hoorde in de verte allerlei scanderende mannen, wist niet op het sport betrof of een opstandje. Ik vind het een onwerkelijk idee dat ik twee nachten op Palestijns grondgebied ben. Ben in ieder geval al afgezet met een bakje nootjes en een zeepje. Maar vooruit, het is vakantie. We hebben allemaal een eigen chalet bij een vrij luxe resort. Ik beschik over een royale woonkamer en slaapkamer . Had wel een vrij koude douche. Straks gaan we weer lekker eten, dat is wel een feestje na zo’n dag. Vanaf morgen gaan de temperaturen nog een stuk meer om hoog. Eigenlijk is Jericho een oase in de woestijn.

Dank voor de fotootjes van de kinderen . Er wordt hier ook heel regelmatig over de kleintjes gepraat en naar fotootjes gekeken. We hebben allemaal onze liefsten achtergelaten in Nederland, maar jullie zijn niet uit het hart.