Gallilea

Allereerst wil ik zeggen dat ik aan jullie denk, met regelmaat. Ook aan de kou bij jullie en dat de schaatsen misschien wel uit het vet gaan. Onvoorstelbaar vanuit mijn locatie, momenteel de vlakte van Jizreel. Hier slapen we twee nachten in de kibboets Ein Harod. 

We begonnen de dag op een houten boot op het meer van Gallilea. Het water was spiegelglad, de motor werd gestopt en we hadden een kort moment van overdenking. De storm op het meer bleef uit, we werden niet beproefd in ons geloof. Integendeel, het was sereen, met hier en daar een eenvoudig bootje.

Toen gingen we naar de berg van de zaligsprekingen . De bus brengt ons overal. Afdalen van de berg en beneden weer opgewacht worden. Het programma ontrolt zich perfect getimed, nergens hoef je zelf aan te denken. Alleen maar ondergaan wat je ziet en hoort. 

Achter in de bus zittten uitgelatenen, die voortdurend pret hebben en meer voorin ( ik ) De wat stillere genieters. Het gezelschap is divers, maar heel prettig en sociaal. Nergens opdringerig of hinderlijk. 

Het meest ontroerende vandaag was onze avondmaalsviering in Kapernaum. Onder een grote boom aan het meer. De eenvoud, vogelgeluiden, de plek bij de opgravingen. Daarna naar een hooggelegen plaats waar kunstwinkeltjes zijn en veel orthodoxe Joden wonen. ( die zien er uit ...) die jongetjes ook al. 

Ik heb voor mama al een cadeautje gekocht. Ik ga nu nog even lezen en dan slapen, morgen is er weer een dag.